Zanik kości w obrębie szczęki czy żuchwy to przykra konsekwencja utraty uzębienia. Ekstrakcje zębów są najczęściej konsekwencjami próchnicy, parodontozy, urazów, jatrogennego leczenia np. kanałowego etc.. Tkanka kostna ,jaka pozostaje w zębodole poekstrakcyjnym, przestaje pełnić funkcję podtrzymującą, jest wywierany na nią mniejszy ucisk, zatem ulega zanikowi. W rzadszych przypadkach przyczyną zaniku jest niedopasowana proteza akrylowa, współistniejąca paradontoza, przebyty uraz, czy efekt oddziaływania aparatu ortodontycznego.
Po ekstrakcji zęba wielu pacjentów chce poprawić swój wygląd i jakość życia, decydując się na implanty zębowe. Fakt jest jednak taki, że nie każdy pacjent może poddać się takiemu zabiegowi.
Co decyduje o możliwości wykonania implantacji stomatologicznej?
Pacjent zgłaszający się celem leczenia implantologicznego powinien przejść specjalistyczne badania kliniczne oraz powinien mieć wykonane badania dodatkowe np. :morfologię , badania radiologiczne. Te ostatnie warunkują możliwość oceny zarówno ilości jak i jakości tkanki kotnej ( np.densytometria) Najczęściej wykonuje się zdjęcie przeglądowe- pantomogram oraz bardziej szczegółową tomografię komputerową. Lekarz musi sprawdzić, czy warunki kliniczne i anatomiczne są odpowiednie dla procedur implantologicznych. Wyleczenie zębów i choroby przyzębia to jeden z warunków , który musi być spełniony przed wszczepieniem implantów. Pozostałe to odpowiednie położenie i stan zatok szczękowych, odległość kanału nerwu zębodołowego dolnego ,ilość kości na szerokość i wysokość . Często zdarza się, że ubytek tkanki kostnej powstały po utracie uzębienia jest na tyle duży, że nawet najkrótsze implanty są niemożliwe do założenia. Nie warto zatem odwlekać takiego zabiegu, można go wykonać od razu po ekstrakcji zęba lub w przeciągu kilku następnych miesięcy. Niestety, uzupełnianie ubytków w ten sposób jest dość kosztowne, co jest powodem tego, że pacjenci nie decydują się na zabieg w pierwszej chwili. Można to zrobić później biorąc pod uwagę konieczność procedur regeneracji tkanek . Osoby, które chcą wszczepić sobie implanty, powinny pamiętać także o konieczności stosowania odpowiedniej higieny jamy ustnej ( profilaktyka domowa i profesjonalna) i eliminacji nałogu palenia tytoniu . O możliwości zastosowania implantacji u pacjenta decyduje także stan zdrowia ogólnego i przyjmowane leki.
Jak założyć implant pomimo zaniku kości?
W przypadku deficytu ilościowego tkanki kostnej pacjent nie jest skazany na rezygnację z leczenia implantologicznego. Rozwiązaniem w takiej sytuacji stają się chirurgiczne techniki i procedury odbudowywania kości ( na wysokość i szerokość) z zastosowaniem materiałów wszczepialnych. Augmentacja, czyli uzupełnianie kości jest możliwe dzięki rozlicznym materiałom będącym rezultatem osiągnięć inżynierii materiałowej lub materiałom, których źródłem są banki tkanek lub sam pacjent ( granulaty, bloki kostne , komórki macierzyste, czynniki wzrostu) Po takim zabiegu należy odczekać kilka miesięcy, aby materiał użyty do uzupełnienia zintegrował się i przebudował w kość własną pacjenta. Założenie implantu przy ubytku kości jest więc możliwe, ale lepiej nie zwlekać zbyt długo z zabiegiem po usunięciu zęba. Warto pokreślić , iż planując usunięcie zębów warto zgłosić się do lekarza implantologa, gdyż w wielu wypadkach można zaplanować zabiegi ekstrakcji jednocześnie z natychmiastową implantacją i odbudową tkanki kostnej. W ten sposób nie dopuszczamy do powstania zaników kostnych i pacjent może uniknąć dodatkowego zabiegu chirurgicznego jednocześnie przyspieszając czas na skończenie leczenia implanto-protetycznego.
